Szlifowanie na płasko i okrągło. Porównanie metod

Szlifowanie należy do prac wykończeniowych związanych z nadawaniem ostatecznego kształtu tworzywu. Polega na obróbce ściernej. Działanie to pozwala na otrzymanie gładkich powierzchni w wyniku zatarcia wszelkich nierówności. Technikę wykorzystuje się do obrabiania stali, drewna, a także innych materiałów. Dzięki temu zmniejsza się chropowatość przedmiotu.

Kilka słów o szlifowaniu

Szlifowanie jest procesem wykonywanym podczas obróbki materiału, którego ważnym celem jest ograniczenie chropowatości nawierzchni komponentów wytwarzanych w rezultacie wytarcia. Podczas wykonywania działania sprzęt ścierający wykonuje szybkie ruchy obrotowe, które przyczyniają się zmniejszenia nierównej powierzchni.

Szlifowanie na płasko i szlifowanie na okrągło

Wyróżnia się różne rodzaje szlifowania. Ze względu na kształt obrabianego przedmiotu wymienia się metodę obrotową (na okrągło), a ponadto nieobrotową (na płasko). Pierwsza z nich wykorzystywana jest przede wszystkim przy szlifowaniu powierzchni zaokrąglonych. Są to przedmioty mające kształt walca, stożka i powierzchnie obrotowe asymetryczne. Druga metoda używana jest przy obróbce zarówno elementów płaskich, jak i krzywoliniowych.

Jakie komponenty poddawane są szlifowaniu?

Szlifowaniu poddaje się produkty wychodzące z różnych linii produkcyjnych, które trzeba odpowiednio wygładzić i przystosować do produkcji ostatecznych wyrobów. Są to zatem struktury przeznaczone do wytwarzania sprzętu medycznego, żarówek lub różnych maszyn i urządzeń. Te bardzo często niewielkie czynniki muszą spełniać określone normy. Nie mogą także narażać na zniszczenie maszyn, w których są montowane.